1 Μετὰ  ταῦτα  ἦν  ἑορτὴ  τῶν  Ἰουδαίων,  καὶ  ἀνέβη  Ἰησοῦς  εἰς  Ἱεροσόλυμα. 

2 Ἔστιν  δὲ  ἐν  τοῖς  Ἱεροσολύμοις  ἐπὶ  τῇ  προβατικῇ  κολυμβήθρα,  ἡ  ἐπιλεγομένη  Ἑβραϊστὶ  Βηθζαθά,  πέντε  στοὰς  ἔχουσα.  3 ἐν  ταύταις  κατέκειτο  πλῆθος  τῶν  ἀσθενούντων,  τυφλῶν,  χωλῶν,  ξηρῶν,  〈ἐκδεχομένων:V-PNP-GPM  τὴν  τοῦ  ὕδατος  κίνησιν〉.  4 〈ἄγγελος  γὰρ  κατὰ  καιρὸν  κατέβαινεν  ἐν  τῇ  κολυμβήθρᾳ,  καὶ  ἐτάρασσε  τὸ  ὕδωρ·  ὁ  οὖν  πρῶτος  ἐμβὰς  μετὰ  τὴν  ταραχὴν  τοῦ  ὕδατος,  ὑγιὴς  ἐγίνετο,  ᾧ  δήποτε  κατείχετο  νοσήματι〉.  5 ἦν  δέ  τις  ἄνθρωπος  ἐκεῖ  τριάκοντα  καὶ  ὀκτὼ  ἔτη  ἔχων  ἐν  τῇ  ἀσθενείᾳ  αὐτοῦ·  6 τοῦτον  ἰδὼν  ὁ  Ἰησοῦς  κατακείμενον,  καὶ  γνοὺς  ὅτι  πολὺν  ἤδη  χρόνον  ἔχει,  λέγει  αὐτῷ  Θέλεις  ὑγιὴς  γενέσθαι;  7 ἀπεκρίθη  αὐτῷ  ὁ  ἀσθενῶν  Κύριε,  ἄνθρωπον  οὐκ  ἔχω,  ἵνα  ὅταν  ταραχθῇ  τὸ  ὕδωρ  βάλῃ  με  εἰς  τὴν  κολυμβήθραν·  ἐν  ᾧ  δὲ  ἔρχομαι  ἐγὼ,  ἄλλος  πρὸ  ἐμοῦ  καταβαίνει.  8 λέγει  αὐτῷ  ὁ  Ἰησοῦς  Ἔγειρε  ἆρον  τὸν  κράβαττόν  σου  καὶ  περιπάτει.  9 καὶ  εὐθέως  ἐγένετο  ὑγιὴς  ὁ  ἄνθρωπος,  καὶ  ἦρεν  τὸν  κράβαττον  αὐτοῦ  καὶ  περιεπάτει.  Ἦν  δὲ  σάββατον  ἐν  ἐκείνῃ  τῇ  ἡμέρᾳ.  10 ἔλεγον  οὖν  οἱ  Ἰουδαῖοι  τῷ  τεθεραπευμένῳ  Σάββατόν  ἐστιν,  καὶ  οὐκ  ἔξεστίν  σοι  ἆραι  τὸν  κράβαττον.  [σου]  11 ὃς  δὲ  ἀπεκρίθη  αὐτοῖς  Ὁ  ποιήσας  με  ὑγιῆ,  ἐκεῖνός  μοι  εἶπεν  Ἆρον  τὸν  κράβαττόν  σου  καὶ  περιπάτει.  12 ἠρώτησαν  ‹οὖν›  αὐτόν  Τίς  ἐστιν  ὁ  ἄνθρωπος  ὁ  εἰπών  σοι  Ἆρον  καὶ  περιπάτει;  13 ὁ  δὲ  ἰαθεὶς  οὐκ  ᾔδει  τίς  ἐστιν·  ὁ  γὰρ  Ἰησοῦς  ἐξένευσεν  ὄχλου  ὄντος  ἐν  τῷ  τόπῳ.  14 Μετὰ  ταῦτα  εὑρίσκει  αὐτὸν  ὁ  Ἰησοῦς  ἐν  τῷ  ἱερῷ  καὶ  εἶπεν  αὐτῷ  Ἴδε  ὑγιὴς  γέγονας·  μηκέτι  ἁμάρτανε,  ἵνα  μὴ  χεῖρόν  σοί  τι  γένηται.  15 ἀπῆλθεν  ὁ  ἄνθρωπος  καὶ  ἀνήγγειλεν**  τοῖς  Ἰουδαίοις  ὅτι  Ἰησοῦς  ἐστιν  ὁ  ποιήσας  αὐτὸν  ὑγιῆ. 

16 καὶ  διὰ  τοῦτο  ἐδίωκον  οἱ  Ἰουδαῖοι  τὸν  Ἰησοῦν,  ὅτι  ταῦτα  ἐποίει  ἐν  σαββάτῳ.  17 ὁ  δὲ  [Ἰησοῦς]  ἀπεκρίνατο  αὐτοῖς  Ὁ  Πατήρ  μου  ἕως  ἄρτι  ἐργάζεται,  κἀγὼ  ἐργάζομαι· 

18 διὰ  τοῦτο  οὖν  μᾶλλον  ἐζήτουν  αὐτὸν  οἱ  Ἰουδαῖοι  ἀποκτεῖναι,  ὅτι  οὐ  μόνον  ἔλυεν  τὸ  σάββατον,  ἀλλὰ  καὶ  Πατέρα  ἴδιον  ἔλεγεν  τὸν  Θεόν,  ἴσον  ἑαυτὸν  ποιῶν  τῷ  Θεῷ. 

19 Ἀπεκρίνατο  οὖν  ὁ  Ἰησοῦς  καὶ  ἔλεγεν  αὐτοῖς  Ἀμὴν  ἀμὴν  λέγω  ὑμῖν,  οὐ  δύναται  ὁ  Υἱὸς  ποιεῖν  ἀφ’  ἑαυτοῦ  οὐδὲν,  ἐὰν*  μή  τι  βλέπῃ  τὸν  Πατέρα  ποιοῦντα·  ἃ  γὰρ  ἂν  ἐκεῖνος  ποιῇ,  ταῦτα  καὶ  ὁ  Υἱὸς  ὁμοίως  ποιεῖ.  20 ὁ  γὰρ  Πατὴρ  φιλεῖ  τὸν  Υἱὸν  καὶ  πάντα  δείκνυσιν  αὐτῷ  ἃ  αὐτὸς  ποιεῖ,  καὶ  μείζονα  τούτων  δείξει  αὐτῷ  ἔργα,  ἵνα  ὑμεῖς  θαυμάζητε.  21 ὥσπερ  γὰρ  ὁ  Πατὴρ  ἐγείρει  τοὺς  νεκροὺς  καὶ  ζωοποιεῖ,  οὕτως  καὶ  ὁ  Υἱὸς  οὓς  θέλει  ζωοποιεῖ.  22 οὐδὲ  γὰρ  ὁ  Πατὴρ  κρίνει  οὐδένα,  ἀλλὰ  τὴν  κρίσιν  πᾶσαν  δέδωκεν  τῷ  Υἱῷ,  23 ἵνα  πάντες  τιμῶσι  τὸν  Υἱὸν  καθὼς  τιμῶσι  τὸν  Πατέρα.  ὁ  μὴ  τιμῶν  τὸν  Υἱὸν  οὐ  τιμᾷ  τὸν  Πατέρα  τὸν  πέμψαντα  αὐτόν. 

24 ἀμὴν  ἀμὴν  λέγω  ὑμῖν  ὅτι  ὁ  τὸν  λόγον  μου  ἀκούων  καὶ  πιστεύων  τῷ  πέμψαντί  με  ἔχει  ζωὴν  αἰώνιον,  καὶ  εἰς  κρίσιν  οὐκ  ἔρχεται  ἀλλὰ  μεταβέβηκεν  ἐκ  τοῦ  θανάτου  εἰς  τὴν  ζωήν. 

25 ἀμὴν  ἀμὴν  λέγω  ὑμῖν  ὅτι  ἔρχεται  ὥρα  καὶ  νῦν  ἐστιν  ὅτε  οἱ  νεκροὶ  ἀκούσουσιν  τῆς  φωνῆς  τοῦ  Υἱοῦ  τοῦ  Θεοῦ  καὶ  οἱ  ἀκούσαντες  ζήσουσιν.  26 ὥσπερ  γὰρ  ὁ  Πατὴρ  ἔχει  ζωὴν  ἐν  ἑαυτῷ,  οὕτως  καὶ  τῷ  Υἱῷ  ἔδωκεν  ζωὴν  ἔχειν  ἐν  ἑαυτῷ.  27 καὶ  ἐξουσίαν  ἔδωκεν  αὐτῷ  κρίσιν  ποιεῖν,  ὅτι  Υἱὸς  ἀνθρώπου  ἐστίν.  28 μὴ  θαυμάζετε  τοῦτο,  ὅτι  ἔρχεται  ὥρα  ἐν  ᾗ  πάντες  οἱ  ἐν  τοῖς  μνημείοις  ἀκούσουσιν  τῆς  φωνῆς  αὐτοῦ  29 καὶ  ἐκπορεύσονται  οἱ  τὰ  ἀγαθὰ  ποιήσαντες  εἰς  ἀνάστασιν  ζωῆς,  οἱ  ‹δὲ›  τὰ  φαῦλα  πράξαντες  εἰς  ἀνάστασιν  κρίσεως. 

30 Οὐ  δύναμαι  ἐγὼ  ποιεῖν  ἀπ’  ἐμαυτοῦ  οὐδέν·  καθὼς  ἀκούω  κρίνω,  καὶ  ἡ  κρίσις  ἡ  ἐμὴ  δικαία  ἐστίν,  ὅτι  οὐ  ζητῶ  τὸ  θέλημα  τὸ  ἐμὸν  ἀλλὰ  τὸ  θέλημα  τοῦ  πέμψαντός  με. 

31 Ἐὰν  ἐγὼ  μαρτυρῶ  περὶ  ἐμαυτοῦ,  ἡ  μαρτυρία  μου  οὐκ  ἔστιν  ἀληθής·  32 ἄλλος  ἐστὶν  ὁ  μαρτυρῶν  περὶ  ἐμοῦ,  καὶ  οἶδα  ὅτι  ἀληθής  ἐστιν  ἡ  μαρτυρία  ἣν  μαρτυρεῖ  περὶ  ἐμοῦ. 

33 ὑμεῖς  ἀπεστάλκατε  πρὸς  Ἰωάννην*,  καὶ  μεμαρτύρηκεν  τῇ  ἀληθείᾳ·  34 ἐγὼ  δὲ  οὐ  παρὰ  ἀνθρώπου  τὴν  μαρτυρίαν  λαμβάνω,  ἀλλὰ  ταῦτα  λέγω  ἵνα  ὑμεῖς  σωθῆτε.  35 ἐκεῖνος  ἦν  ὁ  λύχνος  ὁ  καιόμενος  καὶ  φαίνων,  ὑμεῖς  δὲ  ἠθελήσατε  ἀγαλλιαθῆναι  πρὸς  ὥραν  ἐν  τῷ  φωτὶ  αὐτοῦ. 

36 ἐγὼ  δὲ  ἔχω  τὴν  μαρτυρίαν  μείζω  τοῦ  Ἰωάννου*·  τὰ  γὰρ  ἔργα  ἃ  δέδωκέν  μοι  ὁ  Πατὴρ  ἵνα  τελειώσω  αὐτά,  αὐτὰ  τὰ  ἔργα  ἃ  ποιῶ,  μαρτυρεῖ  περὶ  ἐμοῦ  ὅτι  ὁ  Πατήρ  με  ἀπέσταλκεν. 

37 καὶ  ὁ  πέμψας  με  Πατὴρ,  ἐκεῖνος  μεμαρτύρηκεν  περὶ  ἐμοῦ.  οὔτε  φωνὴν  αὐτοῦ  πώποτε  ἀκηκόατε  οὔτε  εἶδος  αὐτοῦ  ἑωράκατε,  38 καὶ  τὸν  λόγον  αὐτοῦ  οὐκ  ἔχετε  ἐν  ὑμῖν  μένοντα,  ὅτι  ὃν  ἀπέστειλεν  ἐκεῖνος,  τούτῳ  ὑμεῖς  οὐ  πιστεύετε. 

39 ἐραυνᾶτε  τὰς  γραφάς,  ὅτι  ὑμεῖς  δοκεῖτε  ἐν  αὐταῖς  ζωὴν  αἰώνιον  ἔχειν·  καὶ  ἐκεῖναί  εἰσιν  αἱ  μαρτυροῦσαι  περὶ  ἐμοῦ·  40 καὶ  οὐ  θέλετε  ἐλθεῖν  πρός  με  ἵνα  ζωὴν  ἔχητε.  41 Δόξαν  παρὰ  ἀνθρώπων  οὐ  λαμβάνω,  42 ἀλλὰ  ἔγνωκα  ὑμᾶς  ὅτι  τὴν  ἀγάπην  τοῦ  Θεοῦ  οὐκ  ἔχετε  ἐν  ἑαυτοῖς.  43 ἐγὼ  ἐλήλυθα  ἐν  τῷ  ὀνόματι  τοῦ  Πατρός  μου,  καὶ  οὐ  λαμβάνετέ  με·  ἐὰν  ἄλλος  ἔλθῃ  ἐν  τῷ  ὀνόματι  τῷ  ἰδίῳ,  ἐκεῖνον  λήμψεσθε.  44 πῶς  δύνασθε  ὑμεῖς  πιστεῦσαι,  δόξαν  παρὰ  ἀλλήλων  λαμβάνοντες,  καὶ  τὴν  δόξαν  τὴν  παρὰ  τοῦ  μόνου  Θεοῦ  οὐ  ζητεῖτε;  45 μὴ  δοκεῖτε  ὅτι  ἐγὼ  κατηγορήσω  ὑμῶν  πρὸς  τὸν  Πατέρα·  ἔστιν  ὁ  κατηγορῶν  ὑμῶν  Μωϋσῆς,  εἰς  ὃν  ὑμεῖς  ἠλπίκατε.  46 εἰ  γὰρ  ἐπιστεύετε  Μωϋσεῖ,  ἐπιστεύετε  ἂν  ἐμοί·  περὶ  γὰρ  ἐμοῦ  ἐκεῖνος  ἔγραψεν.  47 εἰ  δὲ  τοῖς  ἐκείνου  γράμμασιν  οὐ  πιστεύετε,  πῶς  τοῖς  ἐμοῖς  ῥήμασιν  πιστεύσετε;