קְלָלָה₃₃ noun feminine curse; — absolute׳ק Genesis 27:12 +; construct קִלְלַת Judges 9:57 +; suffix קִלְלָֽתְךָ Genesis 27:13, קִלְלָתוֺ 2 Samuel 16:22 (van d. H. Kt קללתי, so We Dr Löhr); plural קְלָלוֺת Deuteronomy 28:15,45; — curse, Genesis 27:12,13(J); often opposed to בְּרָכָה, Deuteronomy 11:26,28; Deuteronomy 23:6 = Nehemiah 13:2, + 8 t. Deuteronomy; Joshua 8:34 (D), Judges 9:57; Psalm 109:17; Psalm 109:18; Proverbs 27:14; קִלְלַת חִנָּם Proverbs 26:2 a groundless curse, compare 2 Samuel 16:12; קְלָלָה נִמְרֶצֶת1Kings 2:8 a grievous curse; = a formula of cursing Jeremiah 29:22; = object of curse, קִלְלַת אֱלֹהִים תָּלוּי Deuteronomy 21:23, שַׁמָּה וּקְלָלָה 2 Kings 22:19, compare Jeremiah 24:9; Jeremiah 25:18 6t. Jeremiah; Zechariah 8:13.

הַקְּלָל֣וֹת הַקְּלָל֥וֹת הַקְּלָלָ֔ה הַקְּלָלָ֖ה הקללה הקללות וְהַקְּלָלָ֑ה וְהַקְּלָלָ֔ה וְהַקְּלָלָ֗ה וְלִקְלָלָ֔ה וְלִקְלָלָ֖ה וְלִקְלָלָ֛ה וְלִקְלָלָ֣ה וּקְלָלָֽה׃ והקללה ולקללה וקללה׃ לִקְלָלָ֔ה לִקְלָלָ֣ה לקללה קְ֝לָלָ֗ה קְ֭לָלָה קְלָלָ֔ה קְלָלָ֖ה קְלָלָ֗ה קְלָלָ֜ה קְלָלָ֣ה קִֽלְלַ֥ת קִֽלֲלַ֖ת קִלְלַ֥ת קִלְלָת֖וֹ קִלְלָתְךָ֖ קללה קללת קללתו קללתך hakkelaLah hakkelaLot haq·qə·lā·lāh haq·qə·lā·lō·wṯ haqqəlālāh haqqəlālōwṯ kelaLah kilaLat kilLat killateCha killaTo liklaLah liq·lā·lāh liqlālāh qə·lā·lāh qəlālāh qi·lă·laṯ qil·lā·ṯə·ḵā qil·lā·ṯōw qil·laṯ qilălaṯ qillaṯ qillāṯəḵā qillāṯōw ū·qə·lā·lāh ukelaLah ūqəlālāh vehakkelaLah veliklaLah wə·haq·qə·lā·lāh wə·liq·lā·lāh wəhaqqəlālāh wəliqlālāhInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts