Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 498: ἀντιτάσσωἀντιτάσσω or ἀντιτάττω: (present middle ἀντιτάσσομαι); to range in battle against; middle to oppose oneself, resist: τίνι, Romans 13:2; James 4:6; James 5:6; 1 Peter 5:5; cf. Proverbs 3:34. absolutely, Acts 18:6. (Used by Greek writings from Aeschylus down.) Forms and Transliterations αντιθήσουσιν αντιτάξομαι αντιτασσεται αντιτάσσεται ἀντιτάσσεται αντιτασσόμενον αντιτασσομενος αντιτασσόμενος ἀντιτασσόμενος αντιτασσομενων αντιτασσομένων ἀντιτασσομένων antitassetai antitássetai antitassomenon antitassomenōn antitassoménon antitassoménōn antitassomenos antitassómenosLinks Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts |