STRONGS NT 4111: πλάσσω

πλάσσω: 1 aorist participle πλάσας; 1 aorist passive ἐπλασθην; ((perhaps akin to πλατύς; Curtius, § 367 b)); from Hesiod down; the Sept. chiefly for יָצַר; to form, mould (properly, something from clay, wax, etc.): used of a potter, Romans 9:20; of God as Creator (Genesis 2:7f, 19 etc.), passive, 1 Timothy 2:13.

Forms and Transliterations

έπλασα έπλασά έπλασαν έπλασάν έπλασας έπλασάς επλάσατο έπλασε έπλασέ έπλασεν επλασθη επλάσθη ἐπλάσθη πεπλασμένον πλάσαι πλασαντι πλάσαντι πλάσας πλασθήναι πλασθήσονται πλάσσει πλάσσοντες πλάσσω πλάσσων eplasthe eplasthē eplásthe eplásthē plasanti plásanti

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts