STRONGS NT 3919: παρεισάγω

παρεισάγω: future παρεισαξω; (see παρά, IV. 1); to introduce or bring in secretly or craftily: αἱρέσεις ἀπωλείας, 2 Peter 2:1. In the same sense of heretics: ἕκαστος ἰδίως καί ἑτέρως ἰδίαν δόξαν παρεισηγαγοσαν, Hegesippus (circa ) quoted in Eusebius, h. e. 4, 22, 5; δοκοῦσι παρεισάγειν τά ἄρρητα αὐτῶν ... μυστήρια, Origen philos. (equivalent to Hippolytus refut. omn. haeres.) 5, 17 at the end; of Marcion, νομίζων καινόν τί παρεισάγειν, ibid. 7, 29 at the beginning; — passages noted by Hilgenfeld, Zeitschr. f. wissensch. Theol. 1860, p. 125f (οἱ προδόται τούς στρατιώτας παρεισαγαγοντες ἐντός τῶν τειχῶν κυρίους τῆς πόλεως ἐποίησαν, Diodorus 12, 41 (cf. Polybius 1, 18, 3; 2, 7, 8). In other senses in other secular authors)

Forms and Transliterations

παρεισαξουσιν παρεισάξουσιν pareisaxousin pareisáxousin

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts