Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 3891: παρανομέωπαρανομέω, παρανόμῳ ;" to be a παράνομος, to act contrary to law, to break the law": Acts 23:3. (The Sept.; Thucydides, Xenophon, Plato, and following.) Forms and Transliterations παρανομείς παρανομείτε παρανομούντος παρανομούντων παρανομούσι παρανομων παρανομών παρανομῶν παρηνόμουν paranomon paranomôn paranomōn paranomō̂nLinks Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts |