STRONGS NT 3611: οἰκέω

οἰκέω, οἴκῳ; (οἶκος); from Homer down; the Sept. for יָשַׁב, a few times for שָׁכַן; Latinhabito (transitive), to dwell in: τί (Herodotus and often in Attic), 1 Timothy 6:16; (intransitive, to dwell), μετά τίνος, with one (of the husband and wife), 1 Corinthians 7:12f; tropically, (ἐν τίνι, to be fixed and operative in one's soul: of sin, Romans 7:17f, 20; of the Holy Spirit, Romans 8:(9),11; 1 Corinthians 3:16. (Compare: ἐνοικέω, κατοικέω, ἐνκατοικέω, παροικέω, περιοικέω, συνοικέω.)

Forms and Transliterations

οικει οικεί οίκει οἰκεῖ οικειν οικείν οἰκεῖν οικείτωσαν οικήσαι οικήσατε οικήσει οικήσεις οικήσετε οικήσομεν οίκησον οικήσουσι οικήσουσιν οικούμεν οικούμενα οικουμενή οικουμένη οικουμενην οικουμενήν οικουμένην οικουμένης οικούντα οικούντας οικούντες οικούντων οικουσα οικούσα οἰκοῦσα οικούσιν οικώ οίκω οικων οικών οίκων οἰκῶν ωκήσαμεν ώκησαν ώκησεν ωκούμεν oikei oikeî oikein oikeîn oikon oikôn oikōn oikō̂n oikousa oikoûsa

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts