STRONGS NT 2934: κτῆνος

κτῆνος, κτήνους, τό (from κτάομαι; hence, properly, a possession, property, especially in cattle); a beast, especially a beast of burden: Luke 10:34; plural, Acts 23:24; Revelation 18:13; it seems to be used for quadrupeds as opposed to fishes and birds in 1 Corinthians 15:39; so for בְּהֵמָה, Genesis 1:25; Genesis 2:20. (Cf. Homer hymn. 30, 10; of swine in Polybius 12, 4, 14.)

Forms and Transliterations

κτήνει κτήνεσι κτήνεσί κτήνεσιν κτηνη κτήνη κτηνος κτήνος κτήνός κτῆνος κτηνοτρόφοι κτηνοτρόφος κτηνοτρόφων κτηνους κτήνους κτηνώδης κτηνων κτηνών κτηνῶν κτήσει κτήσεις κτησέως κτήσεως κτήσιν κτήσις ktene ktēnē ktḗne ktḗnē ktenon ktenôn ktēnōn ktēnō̂n ktenos ktênos ktēnos ktē̂nos

Links

Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts