administer, serve, use the office of a deacon.

From diakonos; to be an attendant, i.e. Wait upon (menially or as a host, friend, or (figuratively) teacher); technically, to act as a Christian deacon -- (ad-)minister (unto), serve, use the office of a deacon.

see GREEK diakonos

διακονει διακονεί διακονεῖ διακόνει διακονειν διακονείν διακονεῖν διακονειτωσαν διακονείτωσαν διακονη διακονή διακονῇ διακονηθεισα διακονηθείσα διακονηθεῖσα διακονηθηναι διακονηθήναι διακονηθῆναι διακονησαι διακονήσαι διακονῆσαι διακονησαντες διακονήσαντες διακονησει διακονήσει διακονουμενη διακονουμένη διακονουμένῃ διακονουντες διακονούντες διακονοῦντες διακονουντων διακονούντων διακονουσαι διακονούσαι διακονοῦσαι διακονων διακονών διακονῶν διηκονει διηκόνει διηκονησαμεν διηκονήσαμέν διηκόνησε διηκονησεν διηκόνησεν διηκονουν διηκόνουν diakone diakonē diakonei diakoneî diakonêi diakonē̂i diakónei diakonein diakoneîn diakoneitosan diakoneitōsan diakoneítosan diakoneítōsan diakonesai diakonêsai diakonēsai diakonē̂sai diakonesantes diakonēsantes diakonḗsantes diakonesei diakonēsei diakonḗsei diakonetheisa diakonetheîsa diakonētheisa diakonētheîsa diakonethenai diakonethênai diakonēthēnai diakonēthē̂nai diakonon diakonôn diakonōn diakonō̂n diakonoumene diakonoumenē diakonouménei diakonouménēi diakonountes diakonoûntes diakonounton diakonountōn diakonoúnton diakonoúntōn diakonousai diakonoûsai diekonei diekónei diēkonei diēkónei diekonesamen diekonḗsamén diēkonēsamen diēkonḗsamén diekonesen diekónesen diēkonēsen diēkónēsen diekonoun diekónoun diēkonoun diēkónounInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts